Canlı yaşamı boyunca yaşadığı her türlü olayı hafızasına kaydeder. Tekrarlananlar belirginleşir, beyinde ve vücudun diğer hücrelerindeki bilgisi güncel kalır. Etki ve tepkiye hazırdır. Tekrarlanmayan olay ve bilgi belirsizleşir unutulur.
O halde bir canlının hafızasına ulaşılacak bir cihaz icat olursa, onun geçmişteki tüm yaşamının belirgin izleri görülebilecektir.
Şu an beyin ile bilgisayar arasındaki bağlantı ile eylem yapılabiliyorsa, yakın bir zamanda beyin ve vücuttaki canlı hafıza bilgilerine ulaşılabileceğini hayal etmek güç olmasa gerek.
Böyle bir gelişme, ölmüş ve yaşayan tüm canlıların dna yapısından yaşanmışlıkları ortaya çıkabileceği tahminini yapabiliriz.
Bir canlı düşmanını nasıl belirler ve ona karşı nasıl bir önlem alır. Yılan, akrep, örümcek, kertenkele gibi canlılar nasıl zehir üreterek düşmanına hazırlarlar.
Zehirli bir kertenkele veya akrep önce zehirsizdi ve düşmanları oluştuktan sonra kolayca yem olmaya başladı. Nasıl zehir oluşturmaya başladı. Düşmanlarının saldırısından kurtuldukça bu kurtulan kesimler bu tehlikeyi dna aktardılar. Dna üzerine toplanan ve gelecek genlere aktarılarak gelişen bilgiler düşmanı caydırmak için zehiri üretme üzerine yoğunlaştı. Her kuşak sonrakine bilgisini aktarak zehirin son hale gelmesini sağlamış olabileceği mantığa aykırı görünmüyor.
Bitkiler neden toprağa bağlanmış, topraktaki su ve kimyasal maddelerle, havadaki nem ve gazları toplarken, güneş ışığını enerjiye çevirerek varlıklarını fazlaca değiştirmeden günümüze kadar böyle devam ettirmişlerdir ?
Canlının canlıdan beslenmeyen üye olma ünvanlarını hala korumaktadırlar.
Dünyanın ilk zamanlarında canlılının canlıdan beslenme olanağı azdı.
Toprağa bağlanması dünyanın dönüş hızıyla, küçük bir alan kaplamakla yetinmesi kara parçasının azlığı suların fazlalığı ilgili olabilir.
O halde bir canlının hafızasına ulaşılacak bir cihaz icat olursa, onun geçmişteki tüm yaşamının belirgin izleri görülebilecektir.
Şu an beyin ile bilgisayar arasındaki bağlantı ile eylem yapılabiliyorsa, yakın bir zamanda beyin ve vücuttaki canlı hafıza bilgilerine ulaşılabileceğini hayal etmek güç olmasa gerek.
Böyle bir gelişme, ölmüş ve yaşayan tüm canlıların dna yapısından yaşanmışlıkları ortaya çıkabileceği tahminini yapabiliriz.
Bir canlı düşmanını nasıl belirler ve ona karşı nasıl bir önlem alır. Yılan, akrep, örümcek, kertenkele gibi canlılar nasıl zehir üreterek düşmanına hazırlarlar.
Zehirli bir kertenkele veya akrep önce zehirsizdi ve düşmanları oluştuktan sonra kolayca yem olmaya başladı. Nasıl zehir oluşturmaya başladı. Düşmanlarının saldırısından kurtuldukça bu kurtulan kesimler bu tehlikeyi dna aktardılar. Dna üzerine toplanan ve gelecek genlere aktarılarak gelişen bilgiler düşmanı caydırmak için zehiri üretme üzerine yoğunlaştı. Her kuşak sonrakine bilgisini aktarak zehirin son hale gelmesini sağlamış olabileceği mantığa aykırı görünmüyor.
Bitkiler neden toprağa bağlanmış, topraktaki su ve kimyasal maddelerle, havadaki nem ve gazları toplarken, güneş ışığını enerjiye çevirerek varlıklarını fazlaca değiştirmeden günümüze kadar böyle devam ettirmişlerdir ?
Canlının canlıdan beslenmeyen üye olma ünvanlarını hala korumaktadırlar.
Dünyanın ilk zamanlarında canlılının canlıdan beslenme olanağı azdı.
Toprağa bağlanması dünyanın dönüş hızıyla, küçük bir alan kaplamakla yetinmesi kara parçasının azlığı suların fazlalığı ilgili olabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder