Bu yazımdaki fikirler ekonomi bilimi ve sistemleri için bir tavsiye ve öneri niteliği taşımakta olup kendimin düşünüp ortaya koymuş olduğum yeni ve daha iyi bir ekonomik model tasarımı içermektedir.
"Maliyet Ekonomisi" genel adı altında ekonomik detay içeriğini taşıyan yeni fikirlerimi sunmaktayım.
Vergi sistemi bir ülkenin yönetimi ile halkı arasında ekonomik işleyiş ve hizmetlerin yürümesi için anayasa ile yapılmış bir antlaşmadır.
Vergi sistemi, halkı ekonomik olarak sıkmadan ve hizmetlerin de aksamadan yürümesi amacı taşımalıdır.
Bu amaç doğrultusunda ekonomik vergi sistemi tüketici yararına olmalı ve üreticiyi de bunaltmamalıdır.
Gıda ürünlerindeki vergi oranları çok düşük olmalı hatta imkan dahilinde takip için sembolik olmalı. Temel kullanım araç, gereç ve hizmetlerde belli oranda kalmalıdır.
Bir mal veya hizmetin katma değerini satıcı devlete ödemeli katma değer tüketiciye yansıtılmamalıdır.
Bir ürün ve hizmetin maliyet fiyat standartları devletçe üretici ve hizmet sağlayıcılarla veya yeni kurulan, ülkeye giriş yapan her kuruluşla birlikte çalışılarak oluşturulmalı ve üretici tarafından ürünler üzerinde son kullanma tarihi, malın içeriği gibi maliyet miktarı da belirtilmelidir. Ülke ekonomisine yeni katılan veya yeni kurulan belirlenmiş olan sermayeli limitli kuruluşlardan ürün maliyet hesaplamasını devlete ve piyasa tanıtımıyla ortaya konması ve sunması beklenmelidir.
Tüketici maliyet ve satış arasındaki farkların nasıl oluştuğu konusunda bilgi sahibi olabilmelidir. Klasik üretici destekli ekonomik yapı, tüketici avantajına dönüşmelidir. Bu uygulamalar yapılırken üretici ve hizmet sahibinin kazanç standartlarını korumaya özen gösterirken çok büyük ve haksız kazançların kontrolünü yapmak amacını taşımalıdır.
Tüm çalışanların kazançlarını asgari gibi bir ücret belirlenirken şirket ve sahiplerinin üst kâr oranları ve yüksek ücret alan yöneticilerin meslek grup ve şartlarına göre bir üst maaş limiti belirlenmesi ekonomik standartları düzenleme adına büyük bir ilerleme olacağı beklenir.
Aynı kişi ve kuruluşlara sektörler arası iş yapma olanağı sınırlandırılmalıdır. Böylece yeni girişimcilerin önü açılmalıdır. Aile veya şirket gruplarının hem iş alanları hem kazanç yönünden bir limit belirlenmelidir. Bir ülkede bir şirket veya bireyin geliri devlet bütçesinin belli miktarda altında bulunmalıdır.
Ülke yönetiminin üst görevlerindeki memurların ticaretle uğraşmaması ve bağlantılarının olmaması kanunlarla sağlanmalıdır.
Çalışma saatleri 6 saate düşürülmeli tam vardiya çalışan yerlerde 6 saatlik 4 vardiya haline geçilmelidir.
Ev, yazlık, otomobil gibi bina ve taşıtlara özel, kamu ve şirket kuruluş amaç ve şartlarına göre belli bir sınırda, limitle belirlenmelidir.
Burjuvazi yapısı oluşturmak yerine orta sınıfı çoğaltmak amaç olmalıdır. Burjuvazi oluşturma çabalarının artık yeterli olmadığı orta sınıfın geliştirilmesi ve devamının gerekliliğini tarih bize sunmuş bulunmaktadır. Ekonomik sınıflar arası farklar azalmalı ve kazançlar daha çok kişi arasında paylaşma fırsatı oluşturmalıdır.
Ekonominin tanımı " Ekonomi birey ve toplumların dünya ürün ve hizmetlerini üretmesi ve paylaşması bilimidir" şeklinde değişmelidir. " Kıt kaynakların az kesim tarafından yönetilmesi ve sahip olunması yanında diğer çoğunluk halkların seyretmesi bilimidir " anlamına gelen öğrenilmiş çaresizlik şeklindeki(kabul ettirilmeye çalışılan) eski tanımı bırakılmalıdır.
Teknolojide uzaya çıktık, inançların evrenselleştiği ve rekabetleştiği bir zamanda yaşıyorken hala insan bilimleri yeni teknik ve sistemler ortaya koyamıyorsa bunun nedeni bu alanlarda çalışan, ilgililerin, bilim insanların suçu değil felsefeyi geliştiremeyen filozof, düşünür ve felsefecilerin sessiz kalması veya yeniye ait ilgisiz tutumlarıdır.
Felsefe hala Marks ve Satre öğretilerinin sınırında tıkınıp kalmış durumdadır.
Özkan Salman
"Maliyet Ekonomisi" genel adı altında ekonomik detay içeriğini taşıyan yeni fikirlerimi sunmaktayım.
Vergi sistemi bir ülkenin yönetimi ile halkı arasında ekonomik işleyiş ve hizmetlerin yürümesi için anayasa ile yapılmış bir antlaşmadır.
Vergi sistemi, halkı ekonomik olarak sıkmadan ve hizmetlerin de aksamadan yürümesi amacı taşımalıdır.
Bu amaç doğrultusunda ekonomik vergi sistemi tüketici yararına olmalı ve üreticiyi de bunaltmamalıdır.
Gıda ürünlerindeki vergi oranları çok düşük olmalı hatta imkan dahilinde takip için sembolik olmalı. Temel kullanım araç, gereç ve hizmetlerde belli oranda kalmalıdır.
Bir mal veya hizmetin katma değerini satıcı devlete ödemeli katma değer tüketiciye yansıtılmamalıdır.
Bir ürün ve hizmetin maliyet fiyat standartları devletçe üretici ve hizmet sağlayıcılarla veya yeni kurulan, ülkeye giriş yapan her kuruluşla birlikte çalışılarak oluşturulmalı ve üretici tarafından ürünler üzerinde son kullanma tarihi, malın içeriği gibi maliyet miktarı da belirtilmelidir. Ülke ekonomisine yeni katılan veya yeni kurulan belirlenmiş olan sermayeli limitli kuruluşlardan ürün maliyet hesaplamasını devlete ve piyasa tanıtımıyla ortaya konması ve sunması beklenmelidir.
Tüketici maliyet ve satış arasındaki farkların nasıl oluştuğu konusunda bilgi sahibi olabilmelidir. Klasik üretici destekli ekonomik yapı, tüketici avantajına dönüşmelidir. Bu uygulamalar yapılırken üretici ve hizmet sahibinin kazanç standartlarını korumaya özen gösterirken çok büyük ve haksız kazançların kontrolünü yapmak amacını taşımalıdır.
Tüm çalışanların kazançlarını asgari gibi bir ücret belirlenirken şirket ve sahiplerinin üst kâr oranları ve yüksek ücret alan yöneticilerin meslek grup ve şartlarına göre bir üst maaş limiti belirlenmesi ekonomik standartları düzenleme adına büyük bir ilerleme olacağı beklenir.
Aynı kişi ve kuruluşlara sektörler arası iş yapma olanağı sınırlandırılmalıdır. Böylece yeni girişimcilerin önü açılmalıdır. Aile veya şirket gruplarının hem iş alanları hem kazanç yönünden bir limit belirlenmelidir. Bir ülkede bir şirket veya bireyin geliri devlet bütçesinin belli miktarda altında bulunmalıdır.
Ülke yönetiminin üst görevlerindeki memurların ticaretle uğraşmaması ve bağlantılarının olmaması kanunlarla sağlanmalıdır.
Çalışma saatleri 6 saate düşürülmeli tam vardiya çalışan yerlerde 6 saatlik 4 vardiya haline geçilmelidir.
Ev, yazlık, otomobil gibi bina ve taşıtlara özel, kamu ve şirket kuruluş amaç ve şartlarına göre belli bir sınırda, limitle belirlenmelidir.
Burjuvazi yapısı oluşturmak yerine orta sınıfı çoğaltmak amaç olmalıdır. Burjuvazi oluşturma çabalarının artık yeterli olmadığı orta sınıfın geliştirilmesi ve devamının gerekliliğini tarih bize sunmuş bulunmaktadır. Ekonomik sınıflar arası farklar azalmalı ve kazançlar daha çok kişi arasında paylaşma fırsatı oluşturmalıdır.
Ekonominin tanımı " Ekonomi birey ve toplumların dünya ürün ve hizmetlerini üretmesi ve paylaşması bilimidir" şeklinde değişmelidir. " Kıt kaynakların az kesim tarafından yönetilmesi ve sahip olunması yanında diğer çoğunluk halkların seyretmesi bilimidir " anlamına gelen öğrenilmiş çaresizlik şeklindeki(kabul ettirilmeye çalışılan) eski tanımı bırakılmalıdır.
Teknolojide uzaya çıktık, inançların evrenselleştiği ve rekabetleştiği bir zamanda yaşıyorken hala insan bilimleri yeni teknik ve sistemler ortaya koyamıyorsa bunun nedeni bu alanlarda çalışan, ilgililerin, bilim insanların suçu değil felsefeyi geliştiremeyen filozof, düşünür ve felsefecilerin sessiz kalması veya yeniye ait ilgisiz tutumlarıdır.
Felsefe hala Marks ve Satre öğretilerinin sınırında tıkınıp kalmış durumdadır.
Özkan Salman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder