Dünya içindeki canlı ve atmosferi sayesinde dışarıdan gelen madde ve enerjiyi tutmaktadır. Atmosfer fazla gelen güneş ışınlarından ve meteor yağmurundan dünyayı korumaktadır. Atmosfer nasıl oluşmuştur. Temelinin dünya özelliğinden başlayan ve canlıların etkileriyle oluşmuştur. Burada ilginç ve olağanüstü olan cansız diye bildiğimiz dünyanın adeta canlılarla bir işbirliği içine girmesi ve her iki kesim için var olma temeline yansıyan yardımlaşma biçimidir.
Önümüzde önemli bir soru bulunmaktadır. Dünya ve doğa birlikteliğinde biriken madde içindeki enerji dengesi nasıl sağlanacaktır. Bu sorunun cevabı doğada bulunmaktadır. Canlılık, zaten enerjinin madde içinde tutumu ve kullanımı değil midir.
Bir hedefi, amacı olan ve enerjiyi madde içinde kullanan varlık, canlı ve içinde bulunduğu doğadır.
Canlı dünyada oluşmuş ve dünyayı kuşatmıştır. Dünya, madde ve enerji dengesini evren işleyiş düzeninden alma sürecinden, canlının ve doğanın bu dengeyi düzenleme çabasının etkisine girmiştir.
Enerji maddeye, madde ise canlıya, canlı ise doğaya evrilmiştir.
Evrilen enerji ne eksilmiş ne de yok olmuştur. Enerji, madde, canlı döngüsünde sürekli var olmaktadır. Hareket ve zaman bu döngünün görünümleridir.
Güneşin enerjisi nasıl ki gaz halindeki enerji ise dünyanın enerjisi sıvı halindeki lavdır.
Canlının kendisine has enerjisi "su" dur.
Su canlının kendine özgü enerjisidir. O nedenle su dünyanın temel enerjisinin korunumunda doğa ile birlikte etkenliktedir. (İnsan toplum içerisinde enerjisini, değişim aracı olan paraya yüklemektedir.)
Güneş içinde sahip olduğu büyük enerjiyi neden dışarı büyük oranda vermiyor.
Bir olasılıkla geçiş yapabileceği yakınlıkta başka bir yıldızın olmayışıdır. Bu savımıza göre güneşimizin tehlikeli bir uzaklıkta yakınına gelebilecek ikinci bir yıldız büyük oranda enerji alışverişe neden olacak ve sonuçlarını bilimle açıklayabilecek karmaşıklıkta bir etkileşim olacaktır.
Dolayısı ile evrende yıldızların birbirine olan uzaklığının oluşma süreci tamamlanmış olmalı. Hali ile yeni oluşan yıldızların evren içinde dağılımının bir düzeni bulunmaktadır. Ya da düzeni oluşmaktadır. Oluşan yıldız diğer yaklaştığı yıldızla birden etki-tepkiye girerek evren düzeni işleyişinin bir parçası olabilmektedir. Şu an uzayda gördüğümüz yıldızlar birbirlerine göre uzaklık oluşturmaktadır.
Buradan bir soruya cevap aramalıyız.
Evrenin genişlemesini bu yıldızların uzaklık dengesi mi oluşturmaktadır.
Büyük olasılıkla evet.
Bilim bunu teorileriyle ortaya koyabilir. Evrenin büyüklüğünü, yıldızlar arası en uygun uzaklık oranının yıldız sayısı ile matematiksel oranıyla bulunabilir. Yıldızlar arası uzaklık için yeni bir matematiksel sayı ve ölçü belirlenmelidir. Yıldız sayısı ile uzaklık oranı evrenin büyüklüğü hakkında fikir verebilecektir.
Son savımız, evrenin genişleme nedeninin big bang teorisinin devamı olmayıp güneş oluşumları ve evrene yayılma düzeninden kaynaklanabileceği fikrine götürmektedir. Belki de evrenin oluşumundan bu yana genişleme ve daralma hareketi devam ediyor olabilir. Dolayısı ile evrenimiz her güneş oluşumu ve diğer yıldızlara olan uzaklık ölçüsünü oluşturmaya devam ettiği ölçüde genişlemektedir. Evrenin ilk oluşumuna ait teorilerimizi yeniden gözden geçirmeliyiz gibi. İlk oluşum bir yıldızın oluşumuyla da başlamış olabilir. Patlamanın aksine enerji oluşumu ve bu enerjinin yıldızlarda toplanması, enerjinin dolaşımı ve evrene yayılması yıldızlar kanalından başlayıp yeni atomların oluşması da bu yolla başlamış olabilir. Enerji merkezi yıldızlar evrenin bilinmeyen bir çok yönüne ait cevapları saklıyor olabilirler.
Enerji canavarı karadelikler ise yıldızların sorun oluşturma olasılığını azaltma üzerine ve yıldız yoğunluğunu dengeleme üzerine oluşuyor olabilir.
Bu savımıza göre yıldızların birbiri ile belli uzaklıkta olmalarının nedeni enerji geçişlerinin zorunlu bıraktığı mesafeden dolayıdır.
Ve evren yıldızların oluşumu ve birbiri ile olan etkileşimi ile hem genişlemekte hem de daralmaktadır.
Bu hareket, canlılıkta karşılığı nefes alıp vermek gibidir.
Tek düzen genişlemekte olmayıp. hem daralıyor hem de genişliyor olabilir.
Evrenimiz canlının nefes alıp vermesi gibi adeta sıcağın genleşmesi soğuğun sıklaşması gibi hareket halinde olduğu tahminine varıyoruz, sentezimizde.
Yeni soru, evrenimiz canlı ise nasıl bir canlıdır. Eğer canlı ise biz ve doğa bu canlı varlık için ne anlama geliyoruz.
Faydalı bir bakteri mi, yoksa zararlı bir virüs mü.
Bu tezleri, ancak uzaya açılışımızda karşılaşacağımız engellerin bir duvar, fırsatların ise teşvik olduğuna dair tecrübelerimiz gösterecektir.
Yani ilerleyebiliyorsak yolumuz açık, ilerlemiyorsak kaderimizin sınırlarını göreceğiz.
Truman Show 1998 filmin final sahnesi aksine sınırı belirleyenleri görme şansımız da olamayabilir.
............
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder