Bilemezdim kelebek iken çiçeğe hizmet ettiğimi,
Arı iken sessiz sedasız sevgiye aracılık ettiğimi,
Bilemezdim, kısa ömrümün baharlarda bittiğini,
Kuş iken nesilleri oradan oraya sevk ettiğimi.
Geniş ovalara yayılırdık, sevgi için yarışırdık,
Çoğaldık sürülerce, böyle sürecek sanırdık,
Yırtıcılar sardı çevremizi, öylece sınırlandık,
Bilemezdik, kıtlığa sebep cezalandırıldık.
Yırtıcıyım ben otçulu yakalar, parçalarım,
Bitkiler dostum, aralarında saklanırım,
Sevgi için ölümüne kadar savaşırım,
Bir canlı geldi ki neslim bitecek sanırım.
Ben insan; geldim, gördüm ve düşünüyorum,
Görmediklerimi, bilmediklerimi düşlüyorum,
Atam ile geçmişte olanları çözümlüyorum,
Şimdi kendimle barışıp, geleceğe dair,
Her şeyi merak edip, evreni gözlüyorum.
Özkan Salman
Değerli sanat ve felsefe sever dostlarım, bu şiirimde büyük canlılık hikayemizin bir kısmına değiniyorum. Hayat felsefemiz, canlılığı korumak ve sürdürmek üzerine olmalıdır. Yaşam, hayat, canlılık ve sürdürebilirlik tüm hedeflerimizin temel ilkelerinde bulunmalıdır.
Şiirlerimi ve felsefe fikirlerimi çok beğenip bana ait olduğuna inanamayan, sanat ve felsefe sever dostlarıma üzülmek ve gücenmektense bu tavırlarını birer iltifat olarak alıyorum. Çünkü ilhamın bende ortaya çıkışına değil, nereden geldiğine, kaynağına odaklanıyorlar. İlham kaynaklarım, tüm insanlık kültürü ve doğadır. Dolayısı ile hiçbir eserim İntihal, alıntı değildir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder