Dünya; içinde yaşadığımız gezegen, varlığımızı onunla geliştirdiğimiz mekan, evrendeki evimiz.
İnsan yeryüzündeki bir çok canlının arasından öne çıkmış onu en iyi temsil eden, canlılık zirvesi, en uç noktası. Canlılığın yeryüzündeki evriminin son halkası.
Günümüzde insanla dünya karşılıklı önemli bir ilişki içinde bulunmaktadır. İnsan eşya, alet kullanımlarından enerji kullanımına sıçramış, kömür, petrol ve doğal gaz ile tüm doğal enerji kaynaklarını hızla kullanma sürecine girmiştir.
Doğal kaynakların kullanılması dünya açısından kendine yapılan bir zarar mıdır yoksa aksine kaynakların kullanılması dünya açısından faydalı ve gerekli midir ?
Bu ikilemin hangisinin doğru olduğunu nasıl anlayabileceğiz ?
Birinci varsayım : Dünyaya zarar veriyoruz.
Dünyanın güneşten gelen enerjiyi uzaydan gelen meteorlar olarak maddeyi depolamak istediğini ve doğanın da bu amacına hizmet etmekte olduğunu düşünelim.
Güneşten gelen ışınlar ve uzaydan gelen meteorlar atmosfer filtresinden geçmektedir.
Canlıların kalıntılarının katı ve sıvı fosiller halinde yeryüzünün alt katmanlarından dünyanın çekirdeğine doğru ilerlemekte olduğunu biliyoruz.
Atmosferin kendisine çarpan her meteor ve güneş ışığın yeryüzünde madde ve enerjinin tutulması ile zararlarından korunması gibi iki şekilde işlevleri olduğu görülmektedir.
Tüm yanıcı maden ve fosil yakıtların ulaşacağı yer dünyanın merkezi olduğunu tahmin etmek zor değil.
Depremlerinde bu enerjiyi çekirdeğe doğru itmenin bir yolu olduğunu düşünebiliriz.
Volkanların ise enerjisi bitmiş ve işlenmiş madenlerin doğaya faydalı olmak ve verimli kılmak üzere yeryüzüne çıkarılması faaliyeti olarak varsayabiliriz.
Biz insanların, çekirdeğe gitmek üzere yola çıkmış yanıcı maddeler ve fosil enerjileri alarak bu sürece zarar vermekte olduğumuz sonucuna ulaşabiliriz.
Dünyanın enerjiyi merkezine alarak kullanma amacına aykırı hareket ettiğimiz ortaya çıkmaktadır bu varsayımda.
Eğer bu varsayım doğru ise doğa ve dünya bizleri gecikmeden cezalandıracaktır. Onlardan gelecek mesajları iyi değerlendirmeliyiz.
Zaten doğaya zarar vermemiz yaşama olanaklarımızı sınırlamak anlamına gelmektedir.
İkinci varsayım : Dünyaya faydalı davranıyoruz.
Dünya çekirdeği açısından enerji sorunu yaşamamaktadır.
Volkanlar ile zaten enerji fazlalığını yeryüzüne aktarmaktadır.
Depremlerin ise çekirdeğe gitmek üzere olan enerjiyi alt katmanlardan yeryüzüne çıkarma amacında oluştuğu izlenimine kapılabiliriz.
Yeryüzünü dış uzaydan gelebilecek tehlikelere karşı korumak amacıyla doğayı kullanmaktadır.
Canlılığın ve eğiminin etkisi ile güneşin ve meteorların zararlı etkilerinden korunmaktadır.
Zamanla canlılığın kalıntıları fosilleşerek yeryüzü alt katmanlarına doğru ilerler. Bu enerji çekirdeğe ulaşırsa çekirdek için çok tehlikeli olma olasılığı bulunmaktadır. Bu zamanlarda olmasa bile ilerideki zamanlarda birikerek çekirdeğe büyük patlamalarla dünyaya zarar verme riski bulunmaktadır.
Doğa yolu ile bu sorunu çözmesi için insana alet ve enerjiyi kullanma zekası verilmiştir. İnsan bu zekasını kullanarak kendine faydalı olma amacında iken dünyanın amacına hizmet etmeye başlayacaktır.
Bu varsayımda dünyaya faydalı olmakta olduğumuzu söyleyebiliriz. Biriken büyük miktardaki enerjinin çekirdeğe ulaşıp tehlike yaratmasını engellememiz açısından dünyaya yardım ettiğimiz sonucuna ulaşabiliriz. O halde ödülümüz ne olacaktır. Evrene doğru yayılma özgürlüğü verilebilir mi ?
Doğaya ve dünyaya zararlı maddeleri, uzaya, gezegenlere taşımamız görevini de bu varsayımdan çıkarabiliriz.
Çevre sorunlarını, zararlı maddeleri toprağa, suya ve atmosfere bırakarak değil depolayıp uydu ve gezegenlere götürerek de çözebileceğimiz görülmektedir.
Her iki varsayımda geçerli ve doğru olmayabilir.
Dünyanın en büyük gelir-gider bilançosunun fayda- zarar hesabını dikkate almalıyız.
İnsanlık olarak doğa ve dünya evimiz, yuvamız olması bakımından fayda ve zarar hesabını ciddiye almalıyız.
İnsan yeryüzündeki bir çok canlının arasından öne çıkmış onu en iyi temsil eden, canlılık zirvesi, en uç noktası. Canlılığın yeryüzündeki evriminin son halkası.
Günümüzde insanla dünya karşılıklı önemli bir ilişki içinde bulunmaktadır. İnsan eşya, alet kullanımlarından enerji kullanımına sıçramış, kömür, petrol ve doğal gaz ile tüm doğal enerji kaynaklarını hızla kullanma sürecine girmiştir.
Doğal kaynakların kullanılması dünya açısından kendine yapılan bir zarar mıdır yoksa aksine kaynakların kullanılması dünya açısından faydalı ve gerekli midir ?
Bu ikilemin hangisinin doğru olduğunu nasıl anlayabileceğiz ?
Birinci varsayım : Dünyaya zarar veriyoruz.
Dünyanın güneşten gelen enerjiyi uzaydan gelen meteorlar olarak maddeyi depolamak istediğini ve doğanın da bu amacına hizmet etmekte olduğunu düşünelim.
Güneşten gelen ışınlar ve uzaydan gelen meteorlar atmosfer filtresinden geçmektedir.
Canlıların kalıntılarının katı ve sıvı fosiller halinde yeryüzünün alt katmanlarından dünyanın çekirdeğine doğru ilerlemekte olduğunu biliyoruz.
Atmosferin kendisine çarpan her meteor ve güneş ışığın yeryüzünde madde ve enerjinin tutulması ile zararlarından korunması gibi iki şekilde işlevleri olduğu görülmektedir.
Tüm yanıcı maden ve fosil yakıtların ulaşacağı yer dünyanın merkezi olduğunu tahmin etmek zor değil.
Depremlerinde bu enerjiyi çekirdeğe doğru itmenin bir yolu olduğunu düşünebiliriz.
Volkanların ise enerjisi bitmiş ve işlenmiş madenlerin doğaya faydalı olmak ve verimli kılmak üzere yeryüzüne çıkarılması faaliyeti olarak varsayabiliriz.
Biz insanların, çekirdeğe gitmek üzere yola çıkmış yanıcı maddeler ve fosil enerjileri alarak bu sürece zarar vermekte olduğumuz sonucuna ulaşabiliriz.
Dünyanın enerjiyi merkezine alarak kullanma amacına aykırı hareket ettiğimiz ortaya çıkmaktadır bu varsayımda.
Eğer bu varsayım doğru ise doğa ve dünya bizleri gecikmeden cezalandıracaktır. Onlardan gelecek mesajları iyi değerlendirmeliyiz.
Zaten doğaya zarar vermemiz yaşama olanaklarımızı sınırlamak anlamına gelmektedir.
İkinci varsayım : Dünyaya faydalı davranıyoruz.
Dünya çekirdeği açısından enerji sorunu yaşamamaktadır.
Volkanlar ile zaten enerji fazlalığını yeryüzüne aktarmaktadır.
Depremlerin ise çekirdeğe gitmek üzere olan enerjiyi alt katmanlardan yeryüzüne çıkarma amacında oluştuğu izlenimine kapılabiliriz.
Yeryüzünü dış uzaydan gelebilecek tehlikelere karşı korumak amacıyla doğayı kullanmaktadır.
Canlılığın ve eğiminin etkisi ile güneşin ve meteorların zararlı etkilerinden korunmaktadır.
Zamanla canlılığın kalıntıları fosilleşerek yeryüzü alt katmanlarına doğru ilerler. Bu enerji çekirdeğe ulaşırsa çekirdek için çok tehlikeli olma olasılığı bulunmaktadır. Bu zamanlarda olmasa bile ilerideki zamanlarda birikerek çekirdeğe büyük patlamalarla dünyaya zarar verme riski bulunmaktadır.
Doğa yolu ile bu sorunu çözmesi için insana alet ve enerjiyi kullanma zekası verilmiştir. İnsan bu zekasını kullanarak kendine faydalı olma amacında iken dünyanın amacına hizmet etmeye başlayacaktır.
Bu varsayımda dünyaya faydalı olmakta olduğumuzu söyleyebiliriz. Biriken büyük miktardaki enerjinin çekirdeğe ulaşıp tehlike yaratmasını engellememiz açısından dünyaya yardım ettiğimiz sonucuna ulaşabiliriz. O halde ödülümüz ne olacaktır. Evrene doğru yayılma özgürlüğü verilebilir mi ?
Doğaya ve dünyaya zararlı maddeleri, uzaya, gezegenlere taşımamız görevini de bu varsayımdan çıkarabiliriz.
Çevre sorunlarını, zararlı maddeleri toprağa, suya ve atmosfere bırakarak değil depolayıp uydu ve gezegenlere götürerek de çözebileceğimiz görülmektedir.
Her iki varsayımda geçerli ve doğru olmayabilir.
Dünyanın en büyük gelir-gider bilançosunun fayda- zarar hesabını dikkate almalıyız.
İnsanlık olarak doğa ve dünya evimiz, yuvamız olması bakımından fayda ve zarar hesabını ciddiye almalıyız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder